Ήταν ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που μας έδωσε το τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού, αυτό με τον ΠΑΣ στο Κύπελλο, το 3-1 στο Καραϊσκάκη. Κι αναφέρομαι στην καλή δουλειά που έκανε ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ, μάλλον για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό στο οποίο είχε κινηθεί στη μετριότητα.
Ο Μολδαβός δεν είχε προβλήματα ανασταλτικά από την πλευρά του, καθώς έκοψε ουκ ολίγες αντίπαλες επιθέσεις, με δύο από τις επεμβάσεις του να είναι πραγματικά καλές. Και δημιουργικά-επιθετικά είχε την καλύτερη παρουσία του εδώ και καιρό, σε τέτοιο βαθμό που πήρε με το μέρος του και την τύχη, αφού στο μοναδικό σουτ που επιχείρησε, σχεδόν απογοητευτικό, η μπάλα κόντραρε και έφτασε στον Ελ Αραμπί, που έκανε την ασίστ στον Μπρούμα για το 3-1…
Το πιο ενδιαφέρον, όμως, αναφορικά με αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του Όλεγκ είναι ότι και έβγαλε αρκετές καλές συνεργασίες με τον Μασούρα, που έπαιζε μπροστά του, αλλά κυρίως συμμετείχε σε πολλές καλές επιθέσεις του Ολυμπιακού, με πιο σημαντική ίσως στιγμή τη σέντρα που πέρασε στον Μπρούμα, στη φάση που ο Πορτογάλος σούταρε και κέρδισε το πέναλτι για το κρίσιμο 1-0. Νωρίτερα σε μία άλλη πάσα του Όλεγκ προς τον Μπρούμα, πάλι ο Πορτογάλος είχε σουτάρει κι είχε μπλοκάρει ο γκολκίπερ του ΠΑΣ. Και στην πρώτη ευκαιρία του Ελ Αραμπί, πάλι ένα σουτ από καλή θέση που μπλόκαρε ο Λοντίγκιν, πάλι ο Όλεγκ ήταν μέσα στην επίθεση της ομάδας.
Κοιτάξτε, δεν λέει κανείς ότι ο Όλεγκ γοήτευσε σε αυτό το ματς. Άλλωστε, έκανε πάλι μία γκάφα (ένα δώρο-κόρνερ στα Γιάννινα σε στιγμή που δεν υπήρχε κανείς λόγος), ενώ μία σέντρα του ήταν πολύ μέτρια και δύο φορές ανακόπηκε με μάλλον μεγάλη άνεση από τους αντίπαλους αμυνόμενους. Ωστόσο, ίσως για πρώτη φορά τον είδαμε σε αυτό το 3-4-3 που παίζει εσχάτως ο Πέδρο Μαρτίνς να έχει μία χρήσιμη παρουσία, να παίζει το ρόλο του αριστερού μπακ-χαφ όπως περίπου πρέπει να τον παίζει ο αριστερός ακραίος σε αυτό τον τον σχηματισμό.
Είναι σαφές ότι από κάποιο σημείο και μετά σε αυτό το πρώτο του τετράμηνο στον Ολυμπιακό ο Ρέαμπτσιουκ έχασε την αυτοπεποίθηση του. Είτε γιατί του έπεσε βαρύ το φορτίο να παίζει συνεχώς Κυριακή-Τετάρτη-Κυριακή, είτε γιατί άλλο είναι ο Ολυμπιακός και άλλο η Πάσος Φερέιρα, όσο κι αν φέτος πραγματοποιεί πράγματι μία αξιοπρεπή πορεία στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, στο οποίο είναι καθαρά στην 5η θέση. Δεν ξέρω κι αν έπαιξε ρόλο και η αλλαγή συστήματος και η πιθανότητα έλλειψη γνώσης του από πλευράς του Όλεγκ.
Όλα αυτά μαζί μας έδωσαν μία εικόνα ενός αριστερού μπακ περισσότερο με ερωτηματικά, παρά με πειστικά στοιχεία. Αλλά είναι αλήθεια ότι πήρε μεγάλο φορτίο στους ώμους του, με 22 παιχνίδια (20 βασικός και δύο αλλαγή) από τα 29 του Ολυμπιακού από την στιγμή που ήρθε. Όπως είναι αλήθεια ότι βγάζει μία εκρηκτικότητα στις κούρσες του και μία μεγάλη μαχητικότητα και πίεση στα αμυντικά του καθήκοντα. Και σε κάποια παιχνίδια μας έδωσε κάποιες υποσχέσεις. Ένα από αυτά ήταν και το τελευταίο με τον ΠΑΣ.
Αξίζει να τον παρακολουθήσουμε έως το τέλος της σεζόν, με την προσδοκία και της βελτίωσης του κάνοντας προετοιμασία με την ομάδα το καλοκαίρι. Η λογική, πάντως, λέει ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει κι άλλο αριστερό μπακ, καθώς μοιάζει ρίσκο να πάει μόνο με τον Όλεγκ και τον 37χρονο Χολέμπας, που άλλωστε υπολογίζεται πλέον σοβαρά και ως αριστερός στόπερ στο 3-4-3…
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι στον Ολυμπιακό δεν μπορούν να διαγράψουν ούτε την προοπτική του Κούτρη, υπό την έννοια όχι της ντε και καλά επιστροφής του, αλλά της σωστής αξιολόγησης της εικόνας του στο γερμανικό πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας με την δυνατή Φορτούνα Ντίσελντορφ, με την οποία χθες βράδυ έπαιξε βασικός σε 10ο συνεχόμενο παιχνίδι.
Η ανάρτηση δεν αποτελεί άρθρο του Olymp Eidisis. Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στην ιστοσελίδα που αναφέρεται παρακάτω. Για τυχόν παρατηρήσεις επικοινωνήστε μαζί μας: olympiakos-eidisis@mail.com